1857 yılında Amerika`da bir tekstil fabrikasında örgütlenen sendikalı kadınların eşit işe eşit ücret ve insani çalışma saatleri talebi 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününün doğuşu oldu. Bu talepler günümüz Türkiye`sinde halen geçerliliğini korumakla birlikte, emekçi kesimler her geçen gün toplumsal hayatta daha fazla sorunla karşılaşıyor. Emekçi halkın üzerine çöken yoksulluk, muhafazakarlık ve baskı evde, işte ve kentte kadınları toplumsal ve kamusal hayattan tüm gücüyle dışlıyor. Mevcut hükümetin benimsediği ve hayatın her alanında sürdürdüğü gerici tutum, kadınların kent hayatından ve çalışma hayatından çekilmesine, şiddete maruz kalmasına, hatta öldürülmelerine yol açıyor.

Geçtiğimiz 8 Marttan bu yana toplumda ve kentte cinsiyet eşitliğini ihlal eden uygulamaların can acıtıcı sonuçlarına yine şahit olduk;

• 2018 yılında 440 kadın ve 26 çocuk öldürüldü, 317 kadın ve 1.217 çocuk istismarı olayı yaşandı. En az 142 kadın kamusal alanda şiddete uğradı. 317 cinsel şiddet olaylarının en az yarısı kamuya açık alanlarda, sokakta, toplu taşıma araçlarında gerçekleşti.

• Çocuk istismarında yaş sınırını düşürmeyi ve istismar haberlerine yayın yasağı getirmeyi öngören ve kadınların nafaka hakkını sınırlandıran yasa tasarıları gündeme geldi.

• Milli Eğitim Bakanlığı, yönetmeliğinden "karma eğitim" maddesini kaldırdı.

• Yükseköğretim Kurumu (YÖK) toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanabilmesi için yükseköğretim kurumları tarafından yapılması gerekenleri içeren tutum belgesini tedavülden kaldırdı.

• Kadınları kent yaşamında ayrıştıran uygulamalardan biri olan pembe vagon uygulaması Bursa`da tepkiler sonucunda kaldırılırken, İstanbul`da açılışını erkeklerin yaptığı kadınlara özel AVM açıldı.

• Kadın heykellerine saldırılar devam etti. Kadıköy sokaklarında Türkiye`nin ilk balerinini sembolize eden kadın heykeline cinsel şiddet girişiminde bulunuldu.

• Flormar`da çoğunluğu kadın 120 işçi sendika üyesi olmaları nedeniyle işten atıldı, yıl içerisinde bu sayı 132‘ye ulaştı. Flormar Direnişi ülkedeki en büyük direnişlerinden biri haline geldi.

• Kadın sığınma evlerindeki 12 bin kadının 24 Haziran 2018 seçimlerinde oy kullanması engellendi. Seçim sonucunda mecliste yalnızca 103 kadın milletvekili olarak görev aldı. 31 Mart Yerel Seçimleri için ise partilerin çıkardıkları 793 adaydan yalnızca 26`sı kadın.

Kadının eşitlik, emek, beden ve yaşam hakkı mücadelesi devam ediyor. Şehir Plancıları Odası Ankara Şubesi olarak her türlü şiddete, eşitsizliğe, sömürüye, baskıya, cinsiyetçi politika ve uygulamalara karşı kadın mücadelesini destekliyoruz. Emeğin değerini yücelten, eşit, özgür bir yaşamı kadınlarla birlikte kurma umudumuzu ve gücümüzü büyütmek adına tüm kadınları meydanlara ve sokaklara çağırıyoruz.

Yaşasın 8 Mart!

TMMOB Şehir Plancıları Odası Ankara Şubesi