Sunumda Trabzon ve Doğu Karadeniz kıyı kentlerinde artan deniz dolgusu uygulamaları ele alınmış; bu uygulamaların kentsel bütünlük, ekolojik denge ve kamu yararı üzerindeki etkileri detaylı biçimde değerlendirilmiştir. Trabzon özelinde kıyı alanlarının zamanla ulaşım altyapısı, spor ve sağlık tesisleri, endüstri bölgeleri ve rekreasyon alanları için dolgu yoluyla kazanıldığı, bu süreçlerin kentin denizle ilişkisini zayıflattığı ifade edilmiştir. Özellikle Karadeniz Sahil Yolu`nun kentin kıyı kesiminden geçirilmesinin, Trabzon`un mekânsal ve kültürel olarak denizden kopmasına neden olduğu belirtilmiştir.

Yeni dolgu alanı kararlarının bilimsel temellere dayanması, uzman görüşleriyle hazırlanması ve yalnızca kamu yararının gerektirdiği durumlarda gündeme getirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Trabzon`un mevcut dolgu alanlarının planlama ilkeleriyle yeniden değerlendirilmesi ve kıyı-kent ilişkisinin kamusal erişimi önceleyen biçimde yeniden kurulmasının önemi üzerinde durulmuştur.

Paneldeki tartışmalar, kıyı kentlerinde planlama süreçlerinin ekolojik sürdürülebilirlik ve toplumsal fayda odaklı olarak yürütülmesi gerekliliğini bir kez daha ortaya koymuştur.